Surreëel gewoon apart... Patatten!

Wat een namiddag/avond. 7 uur lang over surrealisme. Als ik het zo zeg, dan zou ik ook denken: zot! Maar ik vond het super! Ik plaats ons eindresultaat even op de blog, maar je kan het pas snappen als je alles hebt meegevolgd. Ik vond het zalig om het te leren begrijpen. Om er van te gaan genieten. Ik was al helemaal into abstracte/moderne kunsten. Omdat ik graag zelf naar het kunstige zoek in werken. Maar het surrealisme vond ik wat te 'vreemd'. Maar nu zal ik er zeker anders naar kijken. Ik heb het er in de klas al over gehad bij een les nonsensgedichten, die gekoppeld was aan een les woordleer. Ik geef deze les al jaren, maar deze keer wist ik het echt over te brengen bij de kinderen. En de resultaten waren echt beter. Ik zal er binnenkort es eentje op de blog plaatsen.

Messager the sequel

Amaaai, mijn collega's hebben hun best gedaan. Er waren zeer leuke en originele opdrachten bij. En wat het beste was voor mij, was de voldoening van de leerkrachten zelf bij hun lessen. Ik zal nog foto's in mijn tijdschrift plaatsen, maar deze mooie messager wou ik toch al laten zien.

Messager inspireert mijn collega's

Mijn Messager project loopt als een trein. Vele collega's zijn er echt mee bezig. Soms een beetje te veel, vind ik. Ik zou niet graag hebben dat ze achteraf zeggen, dat ze zo veel gedaan hebben. Eigenlijk moeten ze niet meer doen dan wat ze elke week zouden moeten doen. Maar ik ga hen niet afblokken nu natuurlijk. Wat ik belangrijker vind, is dat ze, denk ik, anders met muzische bezig zijn. Ik kijk uit naar hun resultaten en bevindingen.

Beeld door de juiste bril.

Vorige les weer eens wat anders gedaan bij beeld. Ons les begon met het maken van figuurtjes uit pleister. Wat niet zo'n goed idee was, was van het te mengen met ecoline en dan te roeren met je handen. Dagen nadien dachten de mensen nog dat mijn vingers aan het afsterven waren door die rode kleur. En telkens mocht ik uitleggen waar het vandaan kwam. Misschien stiekem een opdracht die Marianne ons geeft om reclame te maken voor de opleiding :-) Iedereen die nog niet wist waar ik mee bezig was, weet het nu zeker.

Nadien hebben we een skyline ontworpen. Eigenlijk een simpel concept, maar zeer leuk. Ik zie de kinderen dat zeker ook doen. En ze gaan dat super vinden. Dat staat zeker op mijn to do lijst. We moesten die opdracht doen met een fictieve bril op onze neus. Ik had de bril van gevoelens op. Dus mijn werk moest zo benaderd worden. Kijk zelf maar wat mijn skyline door een gevoelens-bril geworden is.